اتصالات پلی اتیلن تکاب سریعتر و هزینه کمتری نسبت به لوله فولادی دارد. چون سریعتر فیوز می شود و نشتی ندارد که سرعت اجرای پروژه را افزایش می دهد و می توان اتصالات مختلفی از مواد پلی اتیلن ساخت که با استفاده از روش های مختلف جوشکاری می توان خط لوله ایمن را طراحی و اجرا کرد.
شرایط زمین برای لوله های فولادی بسیار مهمتر از آنها برای لوله های پلی اتیلن است. زمین مناسب برای کنترل پیچ و تاب تنها معیار طراحی لوله های فولادی برای تحمل بارهای خارجی است.
استاندارد لوله گذاری فولادی مقرر می دارد که زمین مناسب برای لوله آماده شود. بنابراین، زمین در انتهای لوله باید به قدری فشرده باشد که لوله به طور کاملا یکنواخت تحت تأثیر نیروهای جانبی قرار نگیرد.
همچنین خاک نباید حاوی مواد آلی باشد. ته کف باید صاف بوده و حاوی سنگ های درشت نباشد زیرا این سنگ ها در اثر ساییدگی و خوردگی لوله باعث کاهش دوام می شوند.
لازم به ذکر است که اکثر این معرفی ها در حین کار انجام نمی شود. برعکس، و به دلیل دوام خود لوله های پلی اتیلن، در اکثر موارد استفاده از آنها نیازی به کفی که توسط یک لایه خاکی خاص پشتیبانی می شود یا شاید یک لایه خاکی سبک کافی باشد. اگر چه عدم رسیدگی به این نوع ترانشه کاری برای لوله های پلی اتیلن مشکلی ایجاد نمی کند.
استانداردهای موجود بر استفاده از براکت برای نصب شیر تاکید دارند. از طرفی استفاده از زین برای لوله های پلی اتیلن در مصارف معمولی ضروری نیست.
اتصالات این نوع لوله با توجه به نوع کاربری متفاوت است. اتصالات الکتروفیوژن برای اجرای پروژه های توسعه شبکه گاز و اتصالات پیچی برای اجرای پروژه های گسترش شبکه آب تا فشار 10 اتمسفر استفاده می شود.
در بقیه پروژه ها از اتصالات جوش پلی اتیلن بر اساس استاندارد DIN 16963 آلمان استفاده می شود. بهداشت خانگی از قوانین قبلی پیروی نمی کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.