از شهرهای ایران که به صنعت فرش شهرت دارند می توان به اصفهان که فرش دستباف اصفهان زبان زد خاص و عام است، نایین، کاشان، تبریز، مشهد، کرمان و قم اشاره کرد. در سال 1389 مهارت های سنتی قالی بافی در فارس و کاشان در فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت یونسکو به ثبت رسید.
فرش روستایی: فرشی است که در روستاها به صورت ساده و ابتدایی بافته می شود. فرش‌های روستای ایرانی اغلب بدون نقش و نگار بافته می‌شوند. اندازه این فرش ها معمولا کوچک و به صورت نیم و نیم، پشت، پهلو و طاق است. فرش های روستایی زمانی از نظر طرح و ترکیب ویژگی هایی داشتند اما اکنون تحت تاثیر تولیدات بازار یکنواخت شده و در خطر انقراض قرار دارند.
فرش های عشایری: فرش های عشایری و عشایری مانند فرش های روستایی ساده و ابتدایی با نقش هایی الهام گرفته از محیط و زندگی عشایری هستند. قالیچه های عشایری در اندازه های کوچک و نسبتاً خشن موجود است.
حاشیه قالیچه قبیله ای بافت پیچیده ای دارد که اغلب در فواصل زمانی معین به منگوله های پشمی کوتاه متصل می شود. گبه، جل، سفره، نمکدان و پشتی از محصولات فرش عشایری هستند.
نایین یا نایین شهری است در ۱۵۰ کیلومتری مرکز ایران. نایین در مقایسه با مراکز بافندگی باستانی ایران مانند کاشان، اصفهان و یزد نسبتاً جدید در دنیای فرش است.
در اواسط دهه 1330 برخی از خانواده‌های قالی باف نایین به تولید قالی‌هایی با طرح اصفهان پرداختند و پس از مدتی سبک منحصر به فرد خود را توسعه دادند.
طرح های بسیار ظریف و دقیقی به دلیل کیفیت بالای کارگاه های منطقه ایجاد شد. قالی‌های سنتی نایین در ردیف زیباترین قالی‌های ایرانی قرار می‌گیرند و از ویژگی‌های آن طراحی شرقی خاص خود هستند.
رنگ‌های آبی و سفید معمولی، عمدتاً با مدالیون تیره‌تر در مرکز، جلوه‌ای ظریف و ارزشمند دارند.شهر تبریز در شمال غربی ایران در استان آذربایجان واقع شده است.
این شهر قدیمی از ویرانی های متعدد ناشی از زلزله های متعدد و تهاجمات خارجی مانند مغول ها، تامرلان، عثمانی ها و اشغال روسیه جان سالم به در برده است. مردم تبریز به زبان آذری که یکی از گویش های اصلی ترکی است صحبت می کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.